Carnaval komt eraan en jaarlijks groeit mijn liefde voor dit enorme volksfeest. Tijden veranderen.
Tijdens mijn zeer actieve schoolcarrière was ik met carnaval liever werkzaam achter de bar dan feestvierend aan de bar. Dat samengeperst staan, is nooit een favoriete bezigheid geweest. En ook al is een haring op as-woensdag een zeer welkome traktatie; ik wil er niet zelf een zijn! U kunt dus begrijpen dat de opkomst van het openbaar carnaval mij intens gelukkig maakt. Er zijn veranderingen gaande. Geen standaard kroegentocht of carnavalsfistje met kaartverkoop, maar een pleinfeest waar de plaatselijke horecabedrijven de krachten bundelen. Horecaondernemers worden uitgedaagd om opnieuw hun creativiteit te tonen. Voorheen kwam het feest pas in de avond op gang maar nu worden er Straotontbijten en VrijMiBo’s georganiseerd. Door beschikbare budgetten samen te voegen ontstaan er mogelijkheden voor een groot podium, (nog) betere aankleding en (nog) betere artiesten.
Uiteraard betekent dit niet dat men de omzet van de avond moet verschuiven naar de middag, maar een openbaar carnaval biedt extra inkomsten. Wanneer de kwaliteit van het carnaval stijgt, zal ook de creativiteit van het publiek groeien. Wonderlijke creaties, fantastische pakken en enorme praalwagens zijn een aantrekkingskracht voor feestvierders uit een andere gemeente en dus van buiten de regio.
Na een gezellige en feestelijke middag ben ik altijd in de markt voor een hapje of een maaltijd. Ga ik op zoek naar iets te eten of wordt het mij aangereikt? Ook daar komt de creativiteit van de ondernemer om de hoek kijken en ook dit zijn mogelijkheden voor extra inkomsten.
Na het hapje of de maaltijd is het voor mij tijd om ruimte te maken voor de jeugd, die ouderwets invulling mag geven aan de avond. Er zijn tenslotte nog vele uren te gaan! Carnaval verbroedert. Hoe meer uren we het kunnen vieren, des te beter. Wel blijft de kanttekening dat we carnaval vieren met respect voor elkaar.
Krachtige en Ambachtelijke culinaire groet,
Koen de Jong